تعیین میزان اثر آنتی بیوتیک فسفومایسین بر رویایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنم

پیش زمینه وهدف:مقاومت های چندگانه دارویی در جدایه های کلبسیلا پنومونیه از چالش های اساسی درمان محسوب می گردد. فسفومایسین از آنتی بیوتیک هایمهارکننده سنتز پپتیدو گلی کان با طیف اثر وسیع است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فسفومایسین بر رویجدایه های بیمارستانی کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنم برخوردار از مقاومت چندگانه دارویی است. مواد و روش کار: 43 جدایه کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنم برخوردار از مقاومت دارویی چندگانه از بیمارستان های آموزشی ارومیه جمع آوری و تعیین هویت گردیدند. تعیین حساسیت جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف با روش انتشار از دیسکصورت گرفت. درنهایت حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگیآنتی بیوتیک فسفومایسین در محدوده غلظت 1024-8 میلی گرم بر لیتر تعیین گردید. یافته ها: همه جدایه های مورد آزمایش نسبت به فسفومایسین مقاوم بودند. حداقل غلظت بازدارندگیو کشندگی برایجدایه ها در محدوده 512-1024 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید. با در نظر گرفتن معیارهایeucastدرصورتی که حداقل غلظت بازدارندگیآنتی بیوتیک برایجدایه ها برابر یا بیشتر از 32µg/ml باشد، جدایه مقاوم به فسفومایسین در نظر گرفته می شود، لذا کلیه جدایه هابه عنوانجدایه های مقاوم به این آنتی بیوتیک در نظر گرفته شدند. بحث و نتیجه گیری: علی رغم اینکه برخی از سایر مطالعات کارایی این آنتی بیوتیک را در درمان عفونت های ناشی از باکتری های مقاوم متعلق به خانواده انتروباکتریاسه تائید نموده اند، در منطقه تحت مطالعه فسفومایسین در درمان عفونت های ناشی از کلبسیلا پنومونیه مقاوم به ایمی پنمغیرکارا است.